การวิพากษ์วิจารณ์

• การวิพากษ์วิจารณ์
• ไสตล์หนึ่งมีเสียงในใจที่คอยวิพากษ์วิจารณ์สิ่งต่าง ๆ ถึงแม้ว่าเขาจะคอยควบคุมความคิด ความรู้สึก และการกระทำของตัวเองอยู่เสมอแล้วก็ตาม เสียงในใจนี้จะคอยเตือนเขาให้รู้ตัวเมื่อทำผิดและบอกให้เขารู้ว่าควรจะทำหรือพูดอย่างไร เสียงที่คอยตำหนิตัวเองนี้มักจะดังอยู่ในใจเกือบตลอดเวลา เพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองทำผิด สไตล์หนึ่งอาจจะวิพากษ์วิจารณ์คนอื่นอย่างมากได้เช่นกัน ไม่ว่าพูดออกมาตรง ๆ หรือบอกให้รู้ทางภาษากายหรือการแสดงออกอื่น ๆ เคยมีคนถามสไตล์หนึ่งผู้หนึ่งว่า ทำไมเขาถึงดูเหมือนไม่ค่อยวิพากษ์วิจารณ์คนอื่นให้เห็นเลย เขาตอบว่า “โธ่ คุณไม่รู้หรอกว่า ในใจผมนั้นขนาดไหน”